Στις αρχές του 9ου αιώνα, όταν ο αυτοκράτορας Καρλομάγνος δεν ήξερε ούτε το όνομά του να γράψει, στην αυλή του Χαλίφη Χαρούν αλ Ρασίντ στη Βαγδάτη Άραβες λόγιοι εξερευνούσαν και επέκτειναν τα όρια των μαθηματικών, της ιατρικής, της αστρονομίας και της γεωγραφίας.
Λίγα χρόνια αργότερα, το 830 μΧ αστρονόμοι της αυλής του Χαλίφη αλ Μαμούν υπολόγισαν την περιφέρεια της γης στα 40.248 χλμ, πάρα πολύ κοντά στη σημερινή τιμή των 40.068 χλμ.
Βέβαια, 11 αιώνες νωρίτερα ο Ερατοσθένης την είχε εκτιμήσει στα 39.690 χλμ, μια απόκλιση της τάξης μόλις του 2%.
Το 15ο αιώνα στην Ισπανία, οι Δυτικοί λόγιοι γνώριζαν πως η γη είναι σφαιρική, εκτιμούσαν όμως πως η περιφέρειά της ήταν περίπου το ένα τρίτο της πραγματικής, στηριζόμενοι κυρίως σε λανθασμένους υπολογισμούς του Στράβωνα.
Ο Κολόμβος κατάφερε τελικά να πείσει την Ισαβέλλα να του χρηματοδοτήσει το ταξίδι προς τα Δυτικά για τις Ινδίες. Ποιος ξέρει όμως ποια θα ήταν η απόφαση αν ο Κολόμβος ή η Ισαβέλλα γνώριζαν τις εκτιμήσεις των Αράβων σχεδόν 7 αιώνες νωρίτερα και εκτιμούσαν πως το ταξίδι δυτικά για τις Ινδίες δε θα είχε μήκος 6.300 χλμ όπως νόμιζαν αλλά 22.000 χλμ.